คิดถึงคุณตา : (ภาค 62)

เราได้ทำตามคำสั่งเสียของคุณตาแล้วครับ

โดยเริ่มที่เรื่อง 1. ถ้าคุณตาเสียชีวิตแล้วอย่าลืมเผาผ้ายันต์ลุยไฟโค้วโต่วฮู้ ยุคแรก ผืนสำคัญของคุณตา (ผ้ายันต์ฯ ของคุณตาผืนออกสีชมพูๆ หน่อยครับ) ให้กับคุณตาด้วยนะครับ เราได้ทำตามคำสั่งเสียของคุณตาเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ โดยเราได้กราบขออนุญาตนำผ้ายันต์ลุยไฟโค้วโต่วฮู้ ผืนประจำตัวของคุณตากราบคลุมร่างของคุณตาตามที่คุณตาได้กราบเรียนแจ้งเอาไว้ก่อนที่จะบรรจุลงในโลงศพของคุณตา และให้เผาผ้ายันต์ลุยไฟโค้วโต่วฮู้ ผืนดังกล่าวของคุณตาพร้อมกับร่างของคุณตาด้วยนะครับ

โดยลูกหลานได้ตั้งจิตอธิษฐานและกราบขอให้องค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน ได้โปรดช่วยให้ความเมตตา กรุณา และช่วยคุ้มครองดวงวิญญาณของคุณตาไปสู่สุคติด้วยเถิด กราบสาธุ สาธุ สาธุ นะครับผม

“เป็นคำสั่งเสียที่หลานชาย คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้าๆ และเครือญาติของคุณตาได้กราบขออนุญาตทำตามที่คุณตากราบเรียนสั่งเสียเอาไว้ครับ”

เรื่องที่ 2. คุณพ่อคุณแม่และผมมีความคิดที่อยากจะพาคุณตาไปเที่ยวเมืองจีนในช่วงบั้นปลายชีวิตของคุณตา แต่ติดในเรื่องของสุขภาพของคุณตาเอง และปัจจัยในหลากหลายเรื่องจนสุดท้ายเราไม่สามารถพาคุณตาเดินทางไปเที่ยวที่เมืองจีนได้ อีกทั้งคุณตาท่านบอกว่าไม่เป็นไร และท่านเองก็ติดปัญหาในเรื่องสุขภาพเลยปฏิเสธที่จะเดินทางไปเที่ยวที่เมืองจีน

สืบเนื่องจากในช่วงก่อนหน้านั้นคุณแม่เคยมีโอกาสร่วมพาคุณตาเดินทางไปเที่ยวที่เมืองจีน และเห็นคุณตาท่านมีความสุขที่ได้เดินทางกลับมาเที่ยวที่เมืองจีน และได้พบปะ แลกเปลี่ยน และพูดคุยกับเครือญาติของคุณตาที่เมืองจีน ดังนั้น เราจึงมีความคิดว่าในช่วงบั้นปลายชีวิตของคุณตาจึงอยากจะหาโอกาสพาคุณตาเดินทางกลับมาเที่ยวที่เมืองจีนอีกครั้งหนึ่ง

ตรงนี้เป็นสิ่งที่เราทำไม่สำเร็จ และติดด้วยปัจจัยในหลายๆ ด้านจึงไม่สามารถพาคุณตาเดินทางไปเที่ยวได้

แต่ทั้งนี้เราได้พยายามทำในสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้ โดยเราตั้งใจว่าอยากจะทำแบบนี้ให้กับคุณตา โดยเฉพาะในช่วงที่คุณตาท่านเสียชีวิต โดยเรากราบขออนุญาตพาท่านกลับไปเที่ยวเมืองจีนทางเรือ โดยกราบขออนุญาตพาท่านไปเที่ยวและพักอาศัย (ลอยอังคาร) ที่อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ภายใต้ท้องทะเลอ่าวไทย โดยมีความหวังว่าท้องทะเลจะช่วยพาคุณตาเดินทางต่อไปยังทะเลจีนใต้ และกลับบ้านเดิมของคุณตาที่เท่งไฮ้ เมืองจีนในที่สุด

นับเป็นสิ่งที่เรามีความตั้งใจและอยากจะทำให้กับคุณตาเป็นครั้งสุดท้าย (เรามีความหวังและคิดอยู่ในใจว่าหนทางนี้น่าจะช่วยพาคุณตากลับบ้านที่เมืองจีนได้อีกทางหนึ่ง) โดยได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดีจาก “เพื่อนไก่” “คุณน้าวิชิต” และ “น้องพิทยา” ที่ช่วยประสาน และช่วยทำให้ความฝันของเราสามารถทำได้สำเร็จเป็นครั้งสุดท้ายให้กับคุณตา และเป็นความดีใจที่เราทำได้สมดั่งความตั้งใจปรารถนาทุกๆ ประการ เราหวังว่าวิธีนี้จะช่วยส่งคุณตากลับบ้านได้อีกทางหนึ่ง

โดยบรรยากาศในวันนั้น กราบเรียนตามตรงว่ามีลูกหลาน “อากู๋สี่” เพื่อนๆ ของคุณตา เครือญาติ และคนรู้จักอีกมากมายต่างร่วมเดินทางมาส่งคุณตากลับบ้าน กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับผม

จะว่าไปแล้ว ผมยังจำบรรยากาศในวันที่คุณตาท่านเสียชีวิตได้เลยครับ เศร้าใจจริงๆ ครับ

เป็นวันที่เราเศร้าใจที่สุด เรารู้สึกหดหู่ และเศร้าใจจนไม่มีแรงจะทำอะไรเลย โดยในช่วงเช้ามืดของวันที่คุณตาเสียชีวิตนั้น คุณพ่อได้รับโทรศัพท์จากคุณน้าชายในช่วงเวลาดังกล่าว เราได้ยินเสียงโทรศัพท์เช่นกัน ในใจก็รู้สึกว่าน่าจะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างแน่นอน และสักพักได้ยินเสียงคุณแม่ร้องไห้เสียงดังมาก เราคิดว่าต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว

คุณแม่ร้องไห้ไปพร้อมกับพูดว่าคุณตาเสียแล้ว คุณตาเสียแล้ว คุณตาเสียแล้ว

เศร้าใจที่สุดเลยครับผม

เราทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ พอทราบว่าคุณตาท่านเสียชีวิตแล้ว คุณพ่อคุณแม่และผมรีบร้อนพากันเดินทางไปที่บ้านของคุณตา

ลูกหลานทุกคนทำใจไม่ได้เลยครับ เราไม่คิดว่าจะต้องจากกับคุณตาแบบนี้จริงๆ เราจะไม่ได้พบกับคุณตาในชาติภพนี้อีกแล้ว มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจเป็นที่สุด

นึกแล้วใจหาย มาถึงวันนี้ และตอนนี้ก็ยังคงใจหายอยู่เลยครับ

ครั้งนี้เป็นเรื่องจริงใช่ไหม เราถามกับตัวเองในใจ ถามไปถามมาอยู่หลายครั้ง 

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เราเรียกคุณตาแล้ว คุณตาไม่ตอบเราเลย

เราไม่เห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณตาเลย

คุณตาท่านไม่ยิ้มให้เราแล้ว คุณตาท่านไม่ขานตอบเราแล้ว

เศร้า

นับเป็นความเสียใจที่พูดไม่ถูกเลยครับ “อากู๋สี่” เครือญาติ และคนรู้จักต่างทยอยเดินทางมาที่บ้านของคุณตา มาอยู่เป็นเพื่อนคุณตา ก่อนที่จะมีการบรรจุร่างของคุณตาลงในโลงศพของคุณตา กราบขอบพระคุณอาเหล่าเจ็ก ท่านเป็นเจ้าของร้านขายโลงศพ “ลี้กิมฮวด” ท่านช่วยเป็นธุระและจัดการงานพิธีต่างๆ ให้กับคุณตา

อาเหล่าเจ็ก ท่านสนิทกับคุณตา และ “อากู๋สี่” โดยคุณพ่อคุณแม่และคุณน้าๆ ของผม รวมถึงผม จะให้ความเคารพและนับถืออาเหล่าเจ็กท่านเสมอมา กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับ

บรรยากาศในงานศพของคุณตานั้น เราจะได้เห็นถึงความรัก และความผูกพันของเครือญาติ และคนรู้จักของคุณตา “อากู๋สี่” คุณพ่อ คุณแม่ และคุณน้าๆ เห็นแล้วรู้สึกปลื้มใจเป็นที่สุดเลยครับ

และผมต้องกราบขอบพระคุณ “อาอี้หลอ” ท่านเป็นพี่สาวของคุณแม่ และเป็นเจ้าของร้านก๋วยจั๊บ “นายปอ” ชื่อดัง ที่ช่วยเป็นธุระ และช่วยจัดการในเรื่องอาหารให้กับแขกที่เดินทางมาร่วมงานศพของคุณตา

วันคืนช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวปาเข้าไป 10 กว่าปีแล้วที่คุณตาท่านจากครอบครัวของเราไป แต่ความคิดถึงและความผูกพันนั้นยังคงอยู่กับเราเสมอมา ด้วยรักและกราบขอบพระคุณคุณตาที่สุดเลยนะครับผม