คิดถึงคุณตา : (ภาค 55)

ผมกราบขออนุญาตขอเป็นจิ๊กซอว์ที่ช่วยเชื่อมต่อในสิ่งที่คุณตาของผมท่านรัก และท่านเคยมีโอกาสได้ช่วยทำในช่วงชีวิตหนึ่งของชีวิตท่าน จนถึงวันนี้ เป็นเวลากว่า 10 ปีแล้วที่ท่านได้จากผมไป แต่ความรัก และความคิดถึงคุณตาของผมนั้นยังคงเต็มเปี่ยมอยู่ในใจของผมเสมอมาเลยครับผม

อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องโกหก

แต่เอาเข้าจริงเวลาคิดถึงคุณตาแล้วอยากจะร้องไห้จริงๆ ครับ เป็นน้ำตาแห่งความคิดถึงคุณตา คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่คุณตาท่านได้เคยทำในสมัยก่อน ภาพเหล่านี้ค่อยๆ ทยอยฉายออกมาเป็นภาพแห่งความทรงจำที่ค่อยๆ กลั่นกรองออกมาจากความรู้สึก โดยมีคำบรรยายใต้ภาพเขียนเล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆ กำกับเอาไว้อย่างชัดเจนอยู่ภายใต้ภาพของภาพในแต่ละภาพ ซึ่งตรงนี้ยิ่งช่วยทำให้ผมสามารถจดจำ และนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นๆ ในอดีตได้เป็นอย่างดี

คิดถึงคุณตาครับผม และคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ของคุณตาครับผม

แม้ว่ากาลเวลาจะทำให้เราลืมเลือน หรือขาดตอนไปบ้าง แต่เค้าโครงของเรื่อง บวกกับรายละเอียดต่างๆ นั้นยังคงทำให้เราสามารถเก็บรายละเอียดต่างๆ ได้ค่อนข้างครบ หรือแทบจะไม่มีการตกหล่นแต่อย่างใด

ผมยังจำภาพบรรยากาศเก่าๆ ภายในบ้านไม้หลังเดิมของคุณตา (ในสมัยนั้น) ได้เป็นอย่างดี โดยบ้านเก่าหลังเดิมนี้ตั้งอยู่ในบริเวณที่ไม่ไกลจากที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน มากนัก โดยในสมัยนั้นถือว่าอยู่ค่อนข้างที่จะใกล้กับที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู ค่อนข้างมาก (ถ้าเดินจริงๆ น่าจะไม่เกิน 5 นาทีเท่านั้น)

บ้านเก่าหลังนี้ช่างมีเรื่องราวให้เราจดจำมากมายเลยทีเดียว เป็นบ้านไม้ 2 ชั้น

จะว่าไปแล้ว นับว่ามีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นภายในบ้านของคุณตาหลังนี้ โดยทุกมุมบ้านนั้นล้วนมีเรื่องราวสนุกๆ ให้เล่าถึงมากมาย ขณะที่มุมโปรดของผมก็มีหลากหลายมุมเช่นกันภายในบ้านหลังนี้ โดยเฉพาะมุมเลี้ยงน้องปลา ปลูกต้นไม้ และที่ขาดไม่ได้เลย คือ มุมวิ่งเล่นตามภาษาเด็กๆ ของผมครับ

ยิ่งนึกถึงแล้วยิ่งอดกลั้นน้ำตาเอาไว้แทบไม่อยู่เลยจริงๆ ครับ

เราจะสัมผัสได้ถึงความรัก ความอบอุ่น และสายใยของความรัก ความเมตตา ความกรุณา และความสุขที่ได้รับมอบจากคุณตาเสมอมา โดยภาพของคุณตาในวัยเด็กของผมจนถึงตอนโตแทบจะไม่แตกต่างกันเลย

เป็นภาพเดิมครับ

โดยภาพในความรู้สึกของผม คือ คุณตาท่านใจดีที่สุด และภาพเหล่านี้ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยครับ เพราะสิ่งที่ผมจำได้ตั้งแต่เด็ก จนถึงตอนโต คือภาพแบบนี้ และเป็นภาพแบบนี้เสมอมาเลยในความรู้สึกของผมครับ

ผมสัมผัสได้แบบนี้จริงๆ ครับ

คุณตาท่านใจดี และคุณตาท่านเป็นต้นแบบให้ผมอยากที่จะทำตามคุณตา และเมื่อมีโอกาส ผมจึงกราบขออนุญาตขอเดินตามคุณตาในบางสิ่ง และบางอย่างที่คุณตาท่านเคยทำมาก่อนครับผม

ผมจะสัมผัสได้ถึงความรัก ความเมตตา ความเอ็นดู และความผูกพันที่คุณตาได้มอบให้กับผมตั้งแต่ในวัยเยาว์จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และต่อมาจนถึงวัยทำงาน คุณตายังคงมีให้แบบนี้กับหลานชายคนนี้เสมอครับ

ความรู้สึกเหล่านี้ยังคงเต็มเปี่ยมอยู่ในความทรงจำ และยังคงเป็นความทรงจำที่ทำให้ผมรู้สึกประทับใจจนมาถึงทุกวันนี้

ประสบการณ์ชีวิตนั้นสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมได้จากการใช้ชีวิตในแต่ละวัน แต่ประสบการณ์ส่วนตัวที่ได้รับจากคุณตานั้นมาถึงทุกวันนี้คงจะหาไม่ได้อีกแล้ว เพราะท่านเป็นแบบอย่างและเป็นต้นแบบในสไตล์ของคุณตาเองที่เราสามารถซึมซับ และเรียนรู้ (โดยไม่รู้ตัว) มาตั้งแต่เด็ก และค่อยๆ ซึมซับ และยึดติดมาจนถึงทุกวันนี้

ร่องรอยของสิ่งต่างๆ ที่คุณตาเคยทำเหล่านี้ ได้ค่อยๆ ทยอยถ่ายทอดออกมาเป็นประสบการณ์ชีวิตที่เราได้รับจากคุณตา และค่อยๆ นำมาปรับใช้กับชีวิตประจำวันในขณะนี้ในสไตล์ส่วนตัวในแบบของคุณตา

จึงนับได้ว่าประสบการณ์ชีวิตแบบส่วนตัวที่เราได้รับจากคุณตา ช่างเป็นเสมือนกับจิ๊กซอว์ที่มาช่วยต่อเชื่อมในส่วนต่างๆ ให้ชีวิตเราสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

ผมต้องกราบขอบพระคุณคุณตาเป็นที่สุดเลยนะครับผม