คิดถึงคุณตา : (ภาค 44)

คุณแม่มีโอกาสพาคุณตาไปเที่ยวเมืองจีนในช่วงที่ผ่านมา และคุณตามีความสุขที่ได้เดินทางกลับไปเยี่ยมเครือญาติของคุณตาที่เมืองจีนในช่วงหลายสิบปีก่อน เป็นความรักและความผูกพันที่คุณตายังคงระลึกถึงเสมอมาเวลาคุณตาเดินทางไปเยี่ยมบ้านเกิด ได้พบกับพี่ชาย และเครือญาติท่านอื่นๆ ซึ่งจากกันเป็นเวลานาน นับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขในห้วงเวลาเพียงไม่กี่วัน แต่อิ่มเอมไปด้วยความรัก และความผูกพันในแบบสายใยของเครือญาติที่ได้เดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านเกิดในขณะนั้น

นับเป็นภาพบรรยากาศในสมัยก่อนที่ดูแล้วมีความสุข เราได้เห็นรอยยิ้มของคุณตา เราได้เห็นคุณตาซื้อของไปฝากเครือญาติของคุณตา และเราได้รับขนมและของฝากจากเครือญาติของคุณตาเมื่อคุณตาท่านเดินทางกลับมาเมืองไทย มีขนมและของฝากมากมายเลยครับผม และที่สำคัญ เราได้รับของฝากซึ่งเป็นของที่ผมชอบมากๆ เลยครับ นั่นก็คือ ใบชา

สืบเนื่องจากในสมัยตอนผมยังเป็นเด็กๆ นั้น ผมมีโอกาสได้ดื่ม (จิบ) น้ำชาที่คุณตา และเพื่อนๆ ของคุณตาชงดื่ม และร่วมพูดคุยกันในแต่ละวัน โดยผมจะมีโอกาสได้ร่วมดื่มน้ำชาเป็นประจำเมื่อผมเดินทางไปพบคุณตาที่ภายในศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน

ผมยังจำรสสัมผัสของน้ำชาได้เลยครับ ชื่นใจ และชุ่มคอจริงๆ ครับ

ชาจีนชงใส่ถ้วยใบเล็กๆ ขนาดน่ารัก โดยขั้นตอนการชงชานั้นสุดคลาสสิกจริงๆ ครับ กว่าจะได้ดื่มแต่ละรอบนั้นต้องรอสักพักหนึ่งครับ แต่คุ้มค่ากับการรอคอยเป็นที่สุดเลยครับ โดยผมมีโอกาสได้ร่วมจิบน้ำชาที่คุณตา และเพื่อนๆ ของคุณตาท่านแบ่งให้ผมลองดื่มในช่วงเวลานั้นๆ (ผมยังจำภาพบรรยากาศต่างๆ ในขณะนั้นได้เป็นอย่างดีเลยครับ) รสชาติน้ำชาแม้ว่าจะออกขมๆ หน่อย แต่รู้สึกชุ่มคอดีครับ

และด้วยความชื่นชอบบวกกับติดใจในรสชาติของน้ำชาจีนดังกล่าวตั้งแต่ในสมัยเด็กๆ จนมาถึงขณะนี้ ผมจึงชื่นชอบการดื่มชาจีน และชาชนิดอื่นๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และเมื่อมีของขวัญจากคุณตาและคุณแม่ที่ได้รับจากเครือญาติ รวมถึงซื้อเพิ่มจากเมืองจีน ส่งผลให้ผมยิ่งรู้สึกดีใจ ชื่นใจ และมีความสุขที่ได้รับของขวัญชิ้นพิเศษดังกล่าวนี้ และติดเป็นนิสัยจนมาถึงตอนนี้เมื่อเวลาทานข้าวแล้วต้องดื่ม (จิบ) น้ำชาไปพร้อมๆ กัน หรือแม้แต่นั่งชิวๆ เวลาว่างจากการทำงาน หรือนั่งทำงานยังหนีไม่พ้นต้องจิบน้ำชาไปด้วยครับ

นับเป็นภาพบรรยากาศ และความประทับใจของผม โดยผมกราบขออนุญาตขอจดบันทึกความรู้สึกดังกล่าวนี้ และขออนุญาตบรรยายออกมาเป็นภาพแห่งความรู้สึกที่ยังคงจดจำได้ไม่รู้ลืม และที่สำคัญ ทุกครั้งที่ได้ดื่ม หรือจิบน้ำชา ผมจะรู้สึกคิดถึงคุณตา และกราบขอบพระคุณคุณตาที่ท่านสอนให้ผมดื่มชาตั้งแต่เด็กๆ โดยยึดหลักการชงชา (ดูขั้นตอนการชงที่ต้องใช้เวลา) และเรียนรู้วิธีการดื่มน้ำชา ทุกอย่างมีขั้นตอนและแบบแผนให้เรานำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี

เรียนตามตรงในบางครั้งเวลานั่งเขียนข่าว (พิมพ์ข่าว) และรู้สึกเครียดๆ หรือคิดประเด็นไม่ออกนั้น การได้ดื่มชาสักแก้ว (ถ้วย) หนึ่งจะช่วยทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย และมีความคิดสามารถรังสรรค์สิ่งต่างๆ ได้เพิ่มขึ้น นับเป็นการพักผ่อนในอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งอาจจะแตกต่างจากเพื่อนๆ ที่มีความชื่นชอบและมีวิธีการผ่อนคลายที่แตกต่างกัน

ทิ้งท้าย ขอวกกลับมาพูดถึงของฝากจากคุณตาและคุณแม่ที่ผมได้รับนอกเหนือจากใบชาแล้ว ผมยังได้รับของฝากแบบอื่นๆ อีกหลากหลายอย่างเลยครับ โดยคุณตาและคุณแม่ช่วยกันเลือกและซื้อมาฝากผม และเครือญาติที่เมืองไทยครับ

นับเป็นความสุขเล็กๆ ที่หลานชายคนหนึ่งของคุณตา อยากจะบอกเล่าให้คุณตาทราบถึงสิ่งต่างๆ ที่คุณตาได้เคยมอบให้ในช่วงที่ผ่านมา คุณตาครับ ผมต้องกราบขอบพระคุณคุณตาเป็นที่สุดเลยนะครับผม