คิดถึงคุณตา : (ภาค 40)

ด้วยความรัก ความอบอุ่น ความเมตตา และความเป็นกันเอง และที่สำคัญ คุณตาท่านใจดี (ภายนอกท่านอาจจะดูเป็นคนดุ (ด้วยบุคลิกภายนอก) แต่ถ้าได้สัมผัสกับคุณตาแล้วจะรับรู้ได้เลยว่า คุณตาท่านใจดี) และเป็นที่รักของลูกหลาน และเครือญาติของคุณตา รวมถึงเพื่อนๆ ของคุณตา และลูกๆ ของเพื่อนๆ ของคุณตา

มีลูกของเพื่อนๆ ของคุณตาบางท่านที่มีความสนิท และเป็นเพื่อนกับคุณพ่อของผมยังคงมีการพูด และกล่าวถึงคุณตาของผมด้วยความเคารพ และนับถือคุณตาเสมอมา รวมถึงมีเพื่อนๆ ของคุณน้าๆ ของผมบางท่าน (เป็นลูกๆ ของเพื่อนสนิทของคุณตา) ที่มีความสนิทสนม รักใคร่ ผูกพัน และคบหากันมาตั้งแต่ในช่วงวัยเยาว์ (รวมถึงเพื่อนบ้านเก่า และลูกๆ ของเพื่อนบ้านเก่าของคุณตา) ยังคงรัก เคารพ และพูดถึงคุณตาอยู่เสมอ จึงนับเป็นภาพความประทับใจที่ยังเต็มอิ่มไปด้วยความทรงจำ และความอิ่มอุ่นของเยื่อใยแห่งความรักและความรู้สึกผูกพันซึ่งกันและกันที่ยังคงเหลือไว้ให้เก็บบันทึกเป็นภาพที่ระลึกถึงประสบการณ์ชีวิตว่า ในครั้งหนึ่งพวกเราเคยร่วมกันสร้างบันทึกแห่งความรัก และความผูกพันของความสุขเหล่านี้ร่วมกัน

และเก็บไว้ในเบื้องลึกของความทรงจำที่หวนนึกถึงแล้ว ยิ่งทำให้สามารถย้อนลำดับภาพเหตุการณ์ต่างๆ ได้เป็นอย่างดีว่า ครั้งหนึ่งในชีวิตที่เคยได้ร่วมสร้างบันทึกความทรงจำที่มีความสุขเช่นนี้ แม้ว่ากาลเวลาจะเปลี่ยน แต่ความรักและความผูกพันนั้นยังคงมีอยู่เช่นเดิม และอาจจะทวีความคิดถึงมากกว่าเดิมในบางช่วงขณะอีกด้วย

ภาพเล่าเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้ เป็นภาพของความรู้สึกล้วนๆ ที่บอกต่อให้รู้ถึงความรัก ความผูกพัน ความอบอุ่น ปนความชื่นใจที่คุณตาท่านได้เป็นต้นแบบให้ลูกหลาน เครือญาติ และเพื่อนๆ ของคุณตา รวมถึงลูกๆ ของเพื่อนคุณตาได้ร่วมกันบันทึกไว้ในความทรงจำที่มีความสุขแม้กาลเวลาจะพัดผ่านมาจนถึงขณะนี้ แต่ภาพความทรงจำเหล่านี้ยังคงอบอวลไปด้วยความรักและความผูกพันระหว่างคุณตา ลูกหลาน เครือญาติ เพื่อนๆ ของคุณตา ต่อมายังรุ่นลูกๆ ของเพื่อนๆ ของคุณตา นับเป็นภาพประวัติศาสตร์แห่งความรู้สึกที่อยากจดจำเอาไว้เป็นอย่างยิ่ง

มาถึงตรงนี้ ทำให้นึกย้อนไปเห็นภาพที่จินตนาการด้วยความสุข เป็นภาพที่คุณตาและคุณยายพาคุณแม่และคุณน้าๆ (ในบางครั้ง) นั่งรถไปเยี่ยมเครือญาติ และญาติผู้ใหญ่ในสถานที่ต่างๆ รวมถึงพาไปเยี่ยมเยียนในช่วงเทศกาลต่างๆ นับเป็นเกร็ดประวัติของภาพแห่งชีวิตเพียงเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณแม่ช่วยเล่าให้ฟัง แต่ถ้าถามผมว่า ภาพนี้เป็นอย่างใดบ้าง ผมอยากจะตะโกนบอกว่า เป็นภาพแห่งความสุขที่สุดเลยครับ แม้ว่าจะผ่านมานานหลายสิบปี แต่มันเป็นภาพที่ทรงคุณค่าทางจิตใจเป็นอย่างยิ่ง

ภาพที่คุณตาและคุณยายต้องร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคในการหาเลี้ยงครอบครัว สร้างอาชีพให้กับครอบครัว โดยยึดอาชีพค้าขาย ขายเป็ดพะโล้ ห่านพะโล้ และไก่ต้ม เป็นอาชีพหลักในการเลี้ยงลูกๆ และต่อมายังรุ่นหลานๆ ด้วยครับ คุณตาท่านมุ่งมั่น และสร้างงาน และช่วยเหลืองานของครอบครัว รวมถึงงานการกุศลอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งล้วนมาจากใจ ความรัก และความสุขที่ได้ทำในเรื่องต่างๆ เหล่านี้

คุณตาท่านอุทิศตนเพื่อช่วยเหลืองานการกุศลมากมาย โดยงานต่างๆ ที่คุณตาได้กราบร่วมด้วยช่วยงานนั้นล้วนเป็นงานที่คุณตาท่านรัก และคุณตาเต็มที่กับงานต่างๆ เหล่านี้

ผมยังจำภาพตั้งแต่สมัยเด็กๆ จนเติบโต จะเห็นภาพที่คุณตามีความสุขที่ได้ออกไปช่วยงานขององค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน ร่วมกับเพื่อนๆ ของคุณตา คุณตารักและสละเวลาร่วมช่วยงานการกุศลอื่นๆ อีกมากมาย เหล่านี้ล้วนเป็นสะพานบุญที่คุณตากราบขออนุญาต และกราบร่วมด้วยช่วยเหลืองานต่างๆ ในช่วงที่ผ่านมา

ผมเองในฐานะหลานชายคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะกราบขออนุญาตขอจดบันทึกความรู้สึก และความประทับใจเหล่านี้ไว้ในความทรงจำแห่งความสุขที่ได้เกิดเป็นหลานคุณตาครับผม