คิดถึงคุณตา : (ภาค 36)
- รายละเอียด
- เขียนโดย BCCChannel.net
- เผยแพร่เมื่อ: วันอังคาร, 23 กรกฎาคม 2562 14:33
คิดถึงคุณตา : (ภาค 36)
ในภาพความทรงจำที่เลือนรางไปบ้างในช่วงวัยเยาว์ของผม แต่สำหรับภาพที่ยังคงจำได้เป็นอย่างดีแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านมานานหลายสิบปีแล้วก็ตาม โดยเฉพาะภาพในช่วงเช้าๆ ในแต่ละวัน (ในสมัยก่อน) ที่คุณตาจะเข็นรถคันโปรดไปพร้อมกับผลิตภัณฑ์ หรือสินค้าหลักๆ ได้แก่ เป็ดพะโล้ และไก่ต้ม (ส่วนใหญ่ถ้าเป็นห่านพะโล้ จะเป็นการสั่งในเทศกาลต่างๆ เป็นหลัก) ไปยืนขายในบริเวณต่างๆ เริ่มที่บริเวณแถวๆ ตลาดสมเด็จเจ้าพระยา และค่อยๆ เข็นไปสุดที่ตลาดท่าดินแดง และขายในบริเวณตลาดท่าดินแดงจนเสร็จภารกิจในแต่ละวัน
หลังจากนั้นคุณตาจะเข็นรถเข็นคันดังกล่าวกลับมาจอดที่บ้านของคุณตา พร้อมกับพักเหนื่อยและพักผ่อนเล็กน้อย แล้วคุณตาจะกราบขออนุญาตเดินทางมาที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน มากราบร่วมช่วยงานขององค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ที่ภายในศาลเจ้าพ่อกวนอู (ถ้ามีงาน และการจัดกิจกรรมต่างๆ ของทางศาลเจ้าพ่อกวนอู) พร้อมกับนั่งพูดคุยและจิบน้ำชากับเพื่อนๆ ของคุณตาเป็นประจำในแต่ละวัน
ในสมัยนั้นผมไม่ทราบว่าคุณตา และเพื่อนๆ ของคุณตาท่านสนทนาในเรื่องใดบ้าง รู้แต่ว่าเมื่อเราวิ่งไปหาคุณตาที่ภายในศาลเจ้าพ่อกวนอู เราจะได้จิบน้ำชากับคุณตา และเพื่อนๆ ของคุณตาด้วยครับ (ยังจำรสชาติของน้ำชาได้เลยว่าขมๆ แต่รู้สึกชุ่มคอ) รวมถึงได้วิ่งเล่น (อาจจะมีการเล่นซนไปบ้าง) และได้เล่นชกมวยกับอาเหล่าเจ็ก หรือ “อาอุ๊ยเจ็ก” เป็นประจำ (ถ้าท่านเสร็จภารกิจกับงานประจำที่ทำ โดยเราจะคุ้นๆ กับคำพูดที่คุณแม่ช่วยเล่าให้ฟังเสมอว่าท่านทำงานเดินเรือฉลอม) เมื่อท่านเดินทางมาที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู ดังนั้น “อาอุ๊ยเจ็ก” ท่านจะให้ความเมตตา กรุณา และเอ็นดูกับผม และช่วยสอนหมัดมวยนิดๆ หน่อยๆ ให้กับผม นับเป็นสีสันในวัยเยาว์ที่สนุกมากๆ เลยครับผม
รวมถึงผมเองชอบวิ่งไปดูปลาที่บ่อปลาภายในศาลเจ้าพ่อกวนอู (บางครั้งเรากราบขออนุญาตนำน้องปลาตัวเล็กๆ ปลาหางนกยูง ปลาสอดแดง และปลาสอดดำ ที่เรากับพี่ชายเลี้ยงไว้ที่บ้านของคุณตามาปล่อยในบ่อที่ศาลเจ้าพ่อกวนอูด้วยครับ เพื่อให้มีการช่วยขยายพันธุ์ต่อไป) วิ่งไปเล่นด้านนอกศาลเจ้าพ่อกวนอู (บริเวณลานกว้างในสมัยก่อน ก่อนถึงโรงงิ้วเดิม ซึ่งได้มีการรื้อและสร้างเป็นเก๋งจีนริมน้ำในปัจจุบันนี้ครับผม) เรามีนั่งพักเหนื่อยบ้าง และสุดท้ายจะกราบขอเงินคุณตาและมาจบที่ร้านขายขนมและของเล่นในบริเวณแถวๆ บ้านของคุณตาเป็นประจำ
บรรยากาศในตอนนั้นช่างสนุกมากๆ เลยครับ และถ้าย้อนเวลากลับไปได้นั้นผมอยากจะขอกลับไปเป็นเด็กจริงๆ ครับ เพราะในแต่ละวันแทบไม่ต้องคิดถึงเรื่องใดๆ เลยทั้งสิ้น ยกเว้นเรื่องวิ่งเล่นซน ทานขนม ไปเที่ยว และไปเรียนหนังสือครับผม นับเป็นภาพบรรยากาศที่สุดแสนจะคลาสสิกจริงๆ ครับเมื่อหวนกลับไปนึกถึงภาพในสมัยอดีต
ผมแทบไม่เคยได้ยินคุณตาบ่นว่าเหนื่อยเลยนะครับผม แต่ในทางกลับกันผมจะจำได้แต่ภาพของท่าน คือท่านจะมีความสุขกับงานต่างๆ ที่ท่านได้มีส่วนร่วมและได้ช่วยเหลือเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการกราบร่วมช่วยงานขององค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน รวมถึงกราบร่วมช่วยงานสาธารณกุศล งานของทางสมาคมฯ และงานอื่นๆ อีกมากมาย
นับเป็นภาพที่ผมยังคงจำได้เป็นอย่างดีกับบุคลิก ความมุ่งมั่น และความทุ่มเทที่คุณตาได้มีส่วนร่วมด้วยช่วยเหลืองานกิจกรรมต่างๆ มาอย่างมากมายในช่วงที่ผ่านมา ด้วยรัก เคารพ และคิดถึงคุณตาเสมอมานะครับผม