คิดถึงคุณตา : (ภาค 22)

ในภาพที่เลือนราง แต่ถ้าเพ่งมองลงไปในก้นลึกของความคิดยังพอพิจารณาและจำได้ถึงภาพในอดีตสมัยบนเวทีไม้ (หรือโรงงิ้วเดิม) ซึ่งปัจจุบันนี้ได้รื้อและสร้างเป็นเก๋งจีนริมน้ำ ด้านหน้าศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน เป็นเวทีไม้ที่คลาสสิกและถ้าเราขึ้นไปวิ่งเล่นบนโรงงิ้ว (ถ้าจำไม่ผิด สูงกว่าพื้นดินพอสมควร) เราจะมองเห็นถึงบรรยากาศและวิวของแม่น้ำเจ้าพระยาได้เป็นอย่างดี

เหมือนกับในยุคปัจจุบันนี้ที่กาลเวลาพัดผ่านได้เพียงอย่างเดียว แต่สำหรับความสวยงาม มนต์เสน่ห์ และธรรมชาติของแม่น้ำเจ้าพระยายังคงอยู่เหมือนเดิม กาลเวลาไม่สามารถทำลายบรรยากาศเหล่านี้ไปได้แต่อย่างใด

ยิ่งย้อนนึกถึงภาพบรรยากาศเก่าๆ แล้วยิ่งสัมผัสได้ทางความรู้สึกถึงภาพความคลาสสิกของโรงงิ้วไม้หลังเดิมที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ด้านหน้าศาลเจ้าพ่อกวนอู เป็นภาพที่ย้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ในช่วงอดีต และภาพการจัดกิจกรรมต่างๆ ที่มีขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงที่ผ่านมาอีกมากมาย โดยทุกลำดับภาพที่กำลังฉายอยู่ภายในความรู้สึกนั้นล้วนทำให้ผมมีความสุข และคิดถึงคุณตามากยิ่งขึ้น เนื่องจากเป็นความผูกพันในช่วงหนึ่งของชีวิตที่คุณตาเคยให้ผมขี่คอ รวมถึงจูงมือผม และพาผมค่อยๆ เดินมาดูการแสดงอุปรากรจีน ของคณะอุปรากรจีน (หรือคณะงิ้ว) ที่กราบขออนุญาตแสดงถวายแด่องค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองในเทศกาลกิจกรรมต่างๆ ของทางศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน ในอดีต

ภาพในวัยเยาว์กับความรู้สึกที่อธิบายออกมาเป็นภาพบรรยากาศที่คุณตาให้ผมขี่คอบ้าง รวมถึงกำลังเดินจูงมือผมไปซื้อขนม และอาหารทานเล่นรับประทานระหว่างยืน และนั่งดูงิ้วในบริเวณลานกว้างด้านหน้าศาลเจ้าพ่อกวนอู ซึ่งมีพี่ๆ มาออกร้านขายของมากมายในบริเวณดังกล่าว รวมถึงวิ่งเล่นภายในศาลเจ้าพ่อกวนอู นับเป็นภาพความทรงจำในอดีตที่ผมอาจจะจำได้ไม่ครบทั้งหมด แต่ยิ่งหวนนึกถึงแล้วยิ่งรู้สึกอิ่มเอมเป็นอย่างยิ่ง (แม้ว่าผมจะไม่ทราบ และรู้เลยว่าบนเวทีแสดงอุปรากรจีน กำลังพูด และแสดงในเรื่องใดบ้าง) เพราะในความรู้สึกตอนนั้นเราจะนึกแค่เพียงว่ามีความสุขที่ได้ออกไปวิ่งเล่น ทานขนม ซื้อของเล่นในบริเวณดังกล่าว และทุกครั้งที่จำได้ คือ นอกจากเราจะได้รับประทานขนมและอาหารอร่อยๆ แล้ว ยังได้ของเล่นติดไม้ติดมือกลับบ้านด้วยเสมอและเป็นประจำ

กราบขอบพระคุณคุณตาเป็นที่สุดเลยนะครับ ไม่ว่าคุณตาจะเดินทางไปเที่ยวที่ใด คุณตาไม่เคยลืม และจะซื้อของติดไม้ติดมือมาให้กับผมเสมอครับ ด้วยรัก และเคารพคุณตาเป็นที่สุดเลยนะครับผม

อีกทั้งเป็นความเชื่อส่วนบุคคล ได้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน รับฟัง และพิจารณาข้อมูลอีกครั้งหนึ่ง กราบขอบพระคุณเป็นที่สุดเลยนะครับผม

โดยเรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเอง โดยคุณพ่อคุณแม่เคยเล่าให้ฟังว่าในสมัยก่อนตอนเด็กๆ นั้นผมไม่ค่อยพูด หรือพูดน้อยมาก และเป็นความเชื่อส่วนบุคคล คุณตาเลยกราบขออนุญาตเดินทางมาที่โรงงิ้ว และกราบขออนุญาตขอแบ่งข้าวสวยนิดหน่อยของทางพี่ๆ จากทางคณะอุปรากรจีน (คณะงิ้ว) เพื่อมาให้ผมทานเป็นพิธีฯ (เห็นว่า 1 ถึง 2 ครั้ง โดยประมาณครับ) และหลังจากนั้นผมเริ่ม และค่อยๆ พูดเพิ่มมากขึ้น นับเป็นประสบการณ์โดยตรงที่เกิดขึ้นกับผมในช่วงที่ผ่านมาเลยครับ

ที่สำคัญ บริเวณลานกว้างด้านหน้าศาลเจ้าพ่อกวนอู และโรงงิ้วไม้เดิมนั้นเคยมีการจัดงานพิธีฯ และกิจกรรมที่ยิ่งใหญ่มาแล้วมากมายในช่วงที่ผ่านมา และเท่าที่ผมพอจะจำภาพได้ คือ การจัดงานพิธีแห่ท่านเทพเจ้า งานพิธีลุยไฟ และงานเทกระจาด (งานทิ้งกระจาด) โดยมีคณะลูกศิษย์ฯ มาช่วยงานเป็นจำนวนมากเลยครับผม

กราบสาธุ สาธุ สาธุ นะครับผม