คิดถึงคุณตา : (ภาค 12)

ด้วยความเคารพ และระลึกถึงอาเหล่าแปะ หรือ “บักเส็งแปะ” ซึ่งท่านเป็นผู้ที่ช่วยดูแลศาลเจ้าพ่อกวนอูในยุคก่อน และท่านพักและนอนอยู่ภายในศาลเจ้าพ่อกวนอูเลยครับผม “อาบักเส็งแปะ” ท่านใจดีมากๆ ครับ สมัยนั้นผมยังเด็กมาก แต่ยังพอจำภาพอาบักเส็งเหล่าแปะได้เลยครับ เวลาวิ่งไปหาคุณตาที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู รวมถึงวิ่งเล่นในศาลเจ้าพ่อกวนอู ในสมัยวัยเด็ก ผมต้องกราบขอประทานอภัยด้วยนะครับที่อาจจะจำภาพได้ไม่เต็มร้อย (เนื่องจากยังเด็กมาก) ว่าเคยโดนอาบักเส็งเหล่าแปะดุหรือเปล่า แต่เท่าที่จำภาพได้ คือ ไม่มีแต่อย่างใดครับผม

ทุกครั้งเวลาวิ่งไปหาคุณตาที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู และเจออาบักเส็งเหล่าแปะ จะเรียกท่านอาเหล่าแปะ แล้วก็วิ่งไปหาคุณตา รวมถึงวิ่งเล่นซนในสไตล์เด็กๆ ครับ ที่สำคัญ และยังคงมีภาพให้หวนนึกถึงในวัยนี้ คือ มีบางครั้งผมชอบเล่นซนและเคยขึ้นไปนั่งขี่พี่สิงโตที่ตั้งอยู่ด้านหน้าศาลเจ้าพ่อกวนอู (เท่าที่ผมจำได้ ผมเคยขี่ท่านพี่สิงโตทั้ง 2 ท่าน ทั้งท่านเพศผู้ และท่านเพศเมีย) และมีบางครั้งยังเคยเอามือเข้าไปล้วงลูกหินของท่านพี่สิงโตเพศผู้เลยครับ บางครั้งสามารถล้วงเอาลูกหินออกมาได้ด้วยครับ (จำได้ว่าดีใจมากๆ เลยครับ) หลังจากนั้นก็กราบขออนุญาตใส่ลูกหินคืนกลับไปให้ท่านภายในปากของท่านครับผม ผมต้องกราบขอประทานโทษ และกราบขอประทานอภัยในความรู้เท่าไม่ถึงการณ์สมัยเด็กๆ ของผมด้วยครับ กราบได้โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับ

กราบขอย้อนกลับมาเล่าถึงอาบักเส็งเหล่าแปะอีกนิดนะครับ หลังจากที่อาบักเส็งเหล่าแปะท่านเสียชีวิตนั้น อากู๋สี่ คุณพ่อ คุณแม่ และคุณน้าๆ เคยช่วยเล่าให้ฟังในบางครั้ง ผมกราบขออนุญาตเรียบเรียงเท่าที่จำได้โดยแบ่งออกเป็น 2 ส่วนใหญ่ๆ ได้แก่

1. ในส่วนของพิธีการจัดงานศพ และการฝังศพนั้น ผมต้องกราบขอบพระคุณอาเหล่าแปะ หรือ “เป่งแปะ” รวมถึงคุณตาของผม และเพื่อนๆ ของคุณตาที่ช่วยเป็นธุระ และช่วยจัดการเรื่องงานศพให้กับอาบักเส็งเหล่าแปะ เนื่องจากท่านไม่มีครอบครัว (ตามคำบอกเล่า) และไม่มีญาติอยู่ในเมืองไทย รวมถึงอาเหล่าแปะ หรือ “เป่งแปะ” และคุณตาของผมช่วยไปซื้อหลุมฝังศพ และป้ายวิญญาณให้กับอาบักเส็งเหล่าแปะที่สุสานฯ แห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ที่จังหวัดสระบุรี (กราบขออนุญาตกราบขอไม่บอกชื่อสุสานฯ นะครับผม)

และ 2. ในช่วงที่อาบักเส็งเหล่าแปะท่านเสียชีวิตนั้น ทางอาเหล่าแปะ หรือ “เป่งแปะ” คุณตาของผม อากู๋สี่ และเพื่อนๆ ของคุณตาช่วยเป็นธุระ และช่วยดูกันว่าพอจะช่วยดำเนินการในเรื่องใดได้บ้าง รวมถึงช่วยจัดที่จัดทางและจัดของให้กับอาบักเส็งเหล่าแปะ และพบเงินในจำนวนหนึ่งที่เป็นของอาบักเส็งเหล่าแปะ ดังนั้น จึงกราบขออนุญาตจัดการในเรื่องงานศพ การซื้อหลุมฝังศพ ป้ายวิญญาณ และเงินในส่วนที่เหลือ (เท่าที่จำได้) ได้แบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ 1. กราบช่วยทำบุญบริจาคเงินบางส่วนของอาเหล่าแปะให้กับมูลนิธิเพื่อช่วยในเรื่องงานการกุศล และ 2. กราบขออนุญาตกราบส่งคืนให้กับญาติของอาบักเส็งเหล่าแปะที่อยู่ที่เมืองจีน

(ผมต้องกราบขอประทานโทษเป็นที่สุดเลยนะครับ ถ้าผมให้ข้อมูลที่ผิดพลาดประการใดไป กราบได้โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับ กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับผม)

บรรยากาศตอนเด็กๆ ที่บ้านของคุณตาจะคึกคักมาก และยิ่งช่วงจะเดินทางไปกราบไหว้บรรพบุรุษ หรือ เชงเม้งนั้น ในแต่ละปีในช่วงสมัยก่อนคุณตาจะว่าจ้างรถบัสคันใหญ่ๆ และมีเพื่อนๆ ของคุณตาร่วมเดินทางไปกราบไหว้บรรพบุรุษของครอบครัวของเพื่อนๆ ของคุณตาร่วมกันเป็นจำนวนมาก และเมื่อไปถึงจะแบ่งหน้าที่ และแยกย้ายกันเดินทางไปกราบไหว้บรรพบุรุษของเพื่อนๆ และญาติๆ ในแต่ละครอบครัว รวมถึงคุณตากราบขออนุญาตช่วยจัดเตรียมของไหว้ และกราบขอให้อาเหล่าเจ็ก หรือ “ชั่งเจ็ก” กราบช่วยเป็นธุระ และกราบช่วยร่วมเดินทางไปกราบอาบักเส็งเหล่าแปะให้ด้วยนะครับผม

กราบสาธุ สาธุ สาธุ นะครับผม นั่งนึกถึงภาพบรรยากาศเก่าๆ ในสมัยเด็กๆ แล้ว รู้สึกประทับใจเป็นที่สุดเลยนะครับผม