คิดถึงคุณตา : (ภาค 2)

ในวันที่ไม่มีคุณตาแล้ว แต่คำสอนของคุณตายังคงอยู่ในใจหลานชายคนนี้เสมอมา กราบขอบพระคุณคุณตาที่สุดเลยนะครับ

“ตั้งแต่จำความได้ ผมจะเห็นภาพคุณตาหลังจากที่ท่านเสร็จภารกิจงานประจำของครอบครัวในแต่ละวัน คือ การขายเป็ดพะโล้ (ห่านพะโล้ มีขายตามเทศกาล หรือมีลูกค้าสั่ง) และไก่ต้มแล้ว ท่านจะออกเดินทางไปช่วยเหลืองานด้านสาธารณกุศลเป็นประจำ โดยเฉพาะช่วยงานที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู ช่วยงานสมาคมฯ ช่วยงานศพของเพื่อนๆ ของคุณตา และคนรู้จัก รวมถึงช่วยใส่ชุดเสื้อผ้าจีนให้กับคนรู้จัก และญาติๆ ของคนรู้จักที่เสียชีวิตในบริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา และบริเวณใกล้เคียง

เราจะเห็นภาพเหล่านี้อยู่เป็นประจำ จนเป็นเหมือนชีวิตประจำวัน และเราจะเห็นว่ามีคนแวะเวียนมาหาคุณตา มาร่วมทานข้าวเย็นที่บ้านคุณตา รวมถึงเราเองสามารถไปพบคุณตาได้ที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน เป็นประจำ (เวลาผมอยากทานขนมจะวิ่งไปขอเงินคุณตาเป็นประจำ) และทุกครั้งที่เข้าไปจะได้สัมผัสถึงบรรยากาศต่างๆ ที่ยังคงประทับใจมาจนถึงทุกวันนี้ ได้นั่งจิบชาจีนร้อนๆ แก้วเล็กๆ ที่คุณตา และเพื่อนๆ ของคุณตานั่งชงชาและดื่มกันเป็นประจำ รวมถึงให้เราได้ชิมในบางครั้งจนตอนนี้มีความชื่นชอบชาจีนที่ออกรสชาติขมๆ แต่ชุ่มคอ และติดการดื่มชาจีนมาจนถึงทุกวันนี้ (ผมชอบดื่มชาจีนมากๆ เลยครับผม ติดมาตั้งแต่เด็กๆ ครับผม)

ยิ่งนึกถึงคุณตา ยิ่งรู้สึกประทับใจ และยังคงจดจำในสิ่งที่คุณตาได้ทำจนมาถึงทุกวันนี้ จดจำการช่วยเหลืองานต่างๆ ที่คุณตาให้ความช่วยเหลือจากใจจริงและจริงใจ เราจะเห็นและสัมผัสได้ถึงสิ่งต่างๆ ที่คุณตาได้ถ่ายทอดให้เราเห็น และเราสามารถศึกษาเอง และดำเนินรอยตามคุณตา โดยที่คุณตาไม่ได้สอนเป็นคำพูด แต่คุณตาสอนโดยการกระทำที่ทำให้เรายึดเป็นแบบอย่าง และพยายามทำตามคุณตาจนมาถึงทุกวันนี้ในบางเรื่อง

ในฐานะหลานชายคนแรก และคนโต เราจึงอยากมีส่วนร่วมช่วยสืบสานในสิ่งที่คุณตาท่านรัก และท่านมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำ เราขอแค่เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยดำเนินการตามรอยที่คุณตาได้เคยทำเอาไว้ กราบขอบพระคุณคุณตาเป็นที่สุด ด้วยรักและเคารพคุณตาเสมอมานะครับผม อิอิ เฮาครับผม