เผยเมนูโปรด “น้องแนน" โสภิตา ธนสาร จอมพลังสาวไทยเจ้าของเหรียญทองโอลิมปิก

ยอมรับอาหารบราซิลไม่ถูกปาก ยังดีได้ "ซีพี" ช่วยด้านอาหารให้นักกีฬามีพลังฝึกซ้อมเต็มที่

หลังจากที่ "น้องแนน" โสภิตา ธนสาร จอมพลังสาวทีมชาติไทย สามารถสร้างรอยยิ้มให้คนไทยทั้งประเทศ ด้วยการคว้าเหรียญทอง จากการแข่งขันยกน้ำหนัก ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเกมส์ ค.ศ. 2016 ที่นครรีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล เมื่อช่วงเช้าวันที่ 7 ส.ค. ที่ผ่านมา ตามประเทศไทย

สำหรับ "น้องแนน" จอมพลังสาววัย 22 ปี จาก จ.ชุมพร ลงแข่งขันในรุ่น 48 กก. หญิง ซึ่งรุ่นนี้มีนักยกเหล็กสาวลงแข่งขันทั้งสิ้น 12 คน โดยคู่แข่งคนสำคัญ เหา ซีฮุย จากจีน ได้ขอถอนตัวออกไปเนื่องจากมีอาการบาดเจ็บ เริ่มต้นด้วยท่าสแนตช์ โสภิตา ประเดิมเรียกเหล็กครั้งแรกที่ 88 กก. ก่อนจะโชว์พลังยกผ่านไปได้สบาย จากนั้นในครั้งที่ 2 ยกผ่านที่ 90 กก. และครั้งที่ 3 ยกผ่านที่ 92 กก.เป็นสถิติที่มากที่สุดในรุ่นนี้ โดยมี สรี วาห์ยูนี ออกัสเตียนี จากอินโดนีเซีย ตามมาเป็นที่ 2 สถิติ 85 กก.

ต่อมาในท่าคลีนแอนด์เจิร์ก โสภิตา เรียกเหล็กครั้งแรก 106 กก. ยกผ่านไปได้สบาย ทำให้กองเชียร์ชาวไทยมีความหวังมากขึ้น ต่อมาในครั้งที่ 2 เรียกเหล็กที่ 108 กก. ยกผ่านไปได้อีกครั้งชนิดสะใจกองเชียร์ อย่างไรก็ตาม ในครั้งที่ 3 โสภิตา เรียกเหล็กที่ 110 กก. แม้จะยกไม่ผ่าน แต่ก็เพียงพอจะคว้าเหรียญทองแรกศึกรีโอเกมส์ให้กับทัพไทยได้สำเร็จ โดยน้ำหนักรวมอยู่ที่ 200 กก., เหรียญเงินเป็นของ สรี วาห์ยูนี ออกัสเตียนี จากอินโดนีเซีย 192 กก., เหรียญทองแดง ฮิโรมิ มิยาเกะ จากญี่ปุ่น 188 กก. ซึ่งเจ้าตัวถึงกับร่ำไห้พร้อมกระโดดกอด "มาดามบุษ" บุษบา ยอดบางเตย นายกสมาคมกีฬายกน้ำหนักสมัครเล่นแห่งประเทศไทย ทันที

“น้องแนน" โสภิตา เปิดใจว่า ขอขอบคุณคนไทยทุกคน และทุกฝ่ายที่ให้การสนับสนุนมาเป็นอย่างดี โอลิมปิกครั้งนี้เป็นครั้งแรกของตนเอง ก่อนหน้านี้ตนลงแข่งขันรุ่น 53 กก. แต่ได้ลดน้ำหนักลงมาเล่นรุ่น 48 กก. ตอนแรกตั้งเป้าไว้ว่าอยากทำสถิติให้เท่ากับที่เคยทำได้ สาเหตุที่ร้องไห้ก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน เป็นความรู้สึกตื้นตัน เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่ง่าย ทุกคนที่เล่นกีฬาแล้วไม่ถึงยังฝั่งอย่าเพิ่งท้อ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ ตนก็ไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้เช่นกัน

จอมพลังสาว กล่าวต่อว่า ตนเป็นคน จ.ชุมพร จึงชอบรับประทานอาหารรสจัด แต่มาอยู่ที่นครรีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล ยอมรับว่าอาหารไม่ค่อยถูกปาก แม้ในหมู่บ้านนักกีฬาจะมีห้องอาหารนานาชาติ แต่ส่วนใหญ่รสชาติจะค่อนข้างเค็ม ถือว่าโชคดีที่มีอาหารจากซีพีมาช่วยสนับสนุนนักกีฬาทุกคน ทำให้มีพลังในการฝึกซ้อมมากขึ้น สำหรับอาหารที่อยากรับประทานมากสุดตอนนี้เป็นก๋วยเตี๋ยวและส้มตำ เพราะเป็นอาหารจานโปรดและไม่ได้รับประทานมานานแล้วตั้งแต่มาอยู่ที่บราซิล